SOLIDWORKS Simulation Solution Adaptive Mesh Refinement

ตาข่ายมีบทบาทสําคัญเกี่ยวกับความถูกต้องของการวิเคราะห์การจําลอง SOLIDWORKS โมดูลการศึกษาแบบคงที่เชิงเส้นมีตัวเลือกที่ช่วยให้ผู้แก้ปัญหาสามารถปรับตาข่ายในระหว่างการแก้ปัญหาในภูมิภาคของแบบจําลองที่มีข้อผิดพลาดด้านพลังงานความเครียดสูง ส่งผลให้โซลูชันมีความแม่นยํามากขึ้นโดยมีผู้ใช้ป้อนน้อย


วิธีการปรับแต่งตาข่ายแบบปรับได้ของโซลูชันมีสองประเภทที่สามารถใช้งานได้: h-adaptive และ p-adaptive คู่มือนี้จะครอบคลุมความแตกต่างระหว่างสองวิธีและวิธีการเปิดใช้งาน


การเข้าถึงวิธีการปรับตัว

วิธีการปรับแต่งตาข่ายแบบปรับได้ของโซลูชันสามารถเปิดใช้งานได้จากภายในบทสนทนาคุณสมบัติการศึกษาของเชิงเส้นคงที่ซึ่งสามารถเข้าถึงได้โดยคลิกขวาที่ชื่อของการศึกษาที่ด้านบนของต้นไม้การศึกษาแบบคงที่เชิงเส้น


วิธีการปรับแต่งตาข่ายแบบปรับได้สองวิธีอยู่บนแท็บปรับ



วิธีการปรับแต่งตาข่ายแบบปรับได้ h จะลดขนาดองค์ประกอบในพื้นที่ที่มีข้อผิดพลาดบรรทัดฐานพลังงานความเครียดสูงโดยอัตโนมัติ แถบเลื่อนความแม่นยําเป้าหมายตั้งค่าข้อผิดพลาดที่ต้องการสําหรับโซลูชัน ค่าเริ่มต้น 98% ระบุว่าโซลูชันจะหยุดลงเมื่อข้อผิดพลาดบรรทัดฐานของพลังงานความเครียดในแบบจําลองน้อยกว่า 2% แถบเลื่อนนี้สามารถตั้งค่าเป็น 99%

แถบเลื่อนอคติความแม่นยําจะควบคุมวิธีการปรับแต่งตาข่ายในแบบจําลอง การย้ายแถบเลื่อนไปยัง Local (Faster) จะสั่งให้ Solver มีสมาธิในการได้รับผลลัพธ์ความเครียดสูงสุดที่ถูกต้องโดยใช้องค์ประกอบจํานวนน้อยลง

การย้ายแถบเลื่อนไปยัง Global (Slower) จะสั่งให้ผู้แก้ปัญหามีสมาธิในการได้รับผลลัพธ์ที่ถูกต้องโดยรวม เอกพจน์ความเครียดเกิดขึ้นในสถานที่ของกองกําลังเข้มข้นและมุมที่คมชัด ผลความเครียดในสถานที่เหล่านี้จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เนื่องจากมีการใช้องค์ประกอบที่เล็กลง ขอแนะนําให้เลื่อนแถบเลื่อนไปยัง Global (Slower) สําหรับรุ่นที่มีเอกพจน์ดังกล่าว

หมายเลขสูงสุด ตัวเลือกของลูปจะกําหนดจํานวนสูงสุดของลูปโซลูชันที่อนุญาตเมื่อการศึกษาทํางาน จํานวนลูปสูงสุดที่สามารถระบุได้คือ 5

สามารถเลือกตัวเลือกการหยาบตาข่ายเพื่อให้ solver ลดจํานวนองค์ประกอบ (เพิ่มขนาดองค์ประกอบ) ในภูมิภาคของแบบจําลองที่มีข้อผิดพลาดบรรทัดฐานพลังงานความเครียดต่ํา เมื่อไม่ได้เลือกตัวเลือกนี้จํานวนองค์ประกอบในแบบจําลองจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตามแต่ละลูปโซลูชันที่ตามมา

โซลูชันจะหยุดลงเมื่อบรรลุความแม่นยําของเป้าหมายหรือถึงจํานวนลูปสูงสุดแล้ว ข้อความจะปรากฏขึ้นหากบรรลุเป้าหมาย หากข้อความไม่ปรากฏขึ้น นั่นหมายความว่าถึงจํานวนลูปสูงสุดแล้ว ในกรณีนี้การศึกษาสามารถทํางานอีกครั้งและกระบวนการปรับแต่งตาข่ายจะรับตําแหน่งที่เหลืออยู่ในลูปสุดท้าย


ภาพต่อไปนี้แสดงพล็อตความเครียดที่มีการทับถมตาข่าย Solver ปรับตาข่ายตรงที่ที่จําเป็นตามตําแหน่งของข้อผิดพลาดบรรทัดฐานพลังงานความเครียดสูง


กราฟบรรจบกันแบบปรับได้สามารถกําหนดได้โดยคลิกขวาที่โฟลเดอร์ผลลัพธ์



กราฟนี้อนุญาตให้พล็อตแอตทริบิวต์ที่แตกต่างกันเทียบกับจํานวนลูปโซลูชัน ความแม่นยําของเป้าหมาย, ความเครียดสูงสุด von Mises, การกระจัดผลลัพธ์สูงสุด, พลังงานความเครียดทั้งหมด, และจํานวนโหนดสามารถพล็อต.



กราฟบรรจบกันเริ่มต้นที่ลูป 0 (ลูปแรก) กราฟการบรรจบกันแบบปรับ h ต่อไปนี้บ่งชี้ว่าโซลูชันถึงความแม่นยําเป้าหมายน้อยกว่า 2% ใน 6 ลูป




วิธีการปรับแต่งตาข่ายแบบ p-adaptive ใช้องค์ประกอบที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในภูมิภาคที่มีข้อผิดพลาดด้านพลังงานความเครียดสูง ตาข่ายไม่เปลี่ยนแปลง แต่ลําดับขององค์ประกอบเพิ่มขึ้น สิ่งนี้หมายความว่าลําดับของสมการพหุนามที่ใช้ในการประมาณการกระจัดของสนามจะเพิ่มขึ้นเพื่อให้ได้สารละลายที่แม่นยํายิ่งขึ้นสําหรับขนาดองค์ประกอบที่กําหนด (ปริมาตร)



เงื่อนไข Stop when _ change คือ _ % หรือน้อยกว่าจะบ่งบอกว่าเมื่อการบรรจบกันสําเร็จและหยุดวนซ้ํา โดยตั้งค่าการเปลี่ยนแปลงสัมพัทธ์สูงสุดที่อนุญาตในเกณฑ์สากลที่เลือก เกณฑ์สามารถตั้งค่าเป็นสามตัวเลือกที่แตกต่างกัน:


  • การกระจัดของ RMS: ค่าสแควร์ค่าเฉลี่ยรากของการกระจัดที่เป็นผลพยักยอ
  • RMS von Mises ความเครียด: ค่าสแควร์เฉลี่ยรากของพยัคั่งพลาดความเครียด
  • พลังงานความเครียดทั้งหมด: พลังงานความเครียดของแบบจําลองที่คํานวณโดยการรวมพลังงานความเครียดขององค์ประกอบทั้งหมด
องค์ประกอบการปรับปรุงที่มีข้อผิดพลาดสัมพัทธ์ของพลังงานความเครียดของ _ % หรือมากกว่าเงื่อนไขตั้งค่าข้อผิดพลาดสัมพัทธ์สูงสุดที่อนุญาตในพลังงานความเครียดของแต่ละองค์ประกอบ หากไม่มีตรงตามเกณฑ์การหยุดอีกสองเกณฑ์โปรแกรมจะเพิ่มลําดับพหุนามขององค์ประกอบด้วยพลังงานความเครียดของ _ % หรือมากกว่า

เงื่อนไขการเริ่มต้น p-order จะตั้งค่าลําดับที่จะใช้สําหรับลูปแรก สามารถตั้งค่าได้ระหว่าง 2 ถึง 5 (2 แสดงถึงองค์ประกอบลําดับที่สองและ 5 แสดงถึงองค์ประกอบลําดับที่ห้า)

เงื่อนไขลําดับ p สูงสุดตั้งค่าลําดับสูงสุดขององค์ประกอบ สามารถตั้งค่าใบสั่งสูงสุดที่เป็นไปได้เป็น 5

หมายเลขสูงสุด เงื่อนไขของลูปจะกําหนดจํานวนลูปสูงสุดที่อนุญาตในโซลูชัน จํานวนลูปสูงสุดที่เป็นไปได้คือ 4 (ถ้าเริ่ม p-order ถูกตั้งค่าเป็น 2 และตั้งค่า p-order สูงสุดเป็น 5)

โปรแกรมจะหยุดลูปเมื่อตรงตามเงื่อนไขอย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปนี้:

  • เกณฑ์สากลมาบรรจบกัน
  • ข้อผิดพลาดภายในเครื่องทั้งหมดมาบรรจบกัน (เช่น สําหรับแต่ละองค์ประกอบ)
  • ถึงจํานวนลูปสูงสุดแล้ว
หากถึงจํานวนลูปสูงสุดและอีกสองเงื่อนไขการยกเลิกยังไม่เป็นไปตามนั้นจะต้องมีการสร้างตาข่ายปลีกย่อยเริ่มต้นและกระบวนการปรับแต่งตาข่ายแบบปรับได้จะต้องเริ่มต้นใหม่

กราฟบรรจบกันแบบปรับได้สามารถสร้างได้เมื่อใช้วิธีการปรับตัว p แอตทริบิวต์ที่สามารถลงจุดเทียบกับจํานวนลูปโซลูชันนั้นแตกต่างจากวิธีการ h-adaptive เล็กน้อย ความเครียดสูงสุด von Mises, การกระจัดที่เกิดขึ้นสูงสุด, พลังงานความเครียดทั้งหมด, การเปลี่ยนแปลง % ในเกณฑ์ทั่วโลก, และองศาของเสรีภาพ (DOF) สามารถพล็อต.




ขอแนะนําให้เลือกตัวเลือก At Nodes ภายใต้ส่วนขั้นสูงของหน้าต่างกล่องโต้ตอบตาข่ายทั่วโลกเมื่อใช้วิธี p เพื่อแก้ปัญหาคงที่เชิงเส้น







swhotline